குழந்தையின் மனநலமும், நடத்தைக் குறைபாடும்

அறிமுகம்
குழந்தை வளரும் பருவத்தில் உடல் நலமும் மனநலமும் பெற்றிருந்தால் தான் பிற்கால வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியும் பயனும் நிறைந்ததாக அமையும், மாறாக குழந்தைப் பருவத்தில் ஏதாவது சிக்கல் ஏற்படின் அது மனநலத்தை, அப்பருவத்தையும் பிற்கால வாழ்க்கையிலும் வெகுவாய் பாதிக்கின்றது, இதைப் பெற்றோரும் மற்றோரும் அவர்களது அனுபவங்கள் வாயிலாக அறியலாம். இத்தகைய பாதிப்புக்களை அன்றாடசெயல் குறைபாடுகள், நடத்தைக் குறைபாடுகள், இசைவின்மைப் பழக்கங்கள், நரம்புதளர்ச்சி நோய்கள், முதிர் மனநோய் எனப் பலவகையாகப் பிரிக்கலாம்.

அன்றாட செயற் குறைபாடுகள்:

1. உண்பதில் தொல்லை
உணவு உண்பதில் சில குழந்தைகளிடம் பிரச்சனைகள் ஏற்படுகின்றன, இவை இரு வகைப்படும், அவை உண்ண மறுப்பது, அளவுக்கு அதிகமாக உண்பது அகியவை ஆகும்.

உண்ண மறுப்பது உடல் நோய் எதுவும் இல்லாமல் இருக்கும் போது குழந்தை உணவு உண்ண மறுத்தால் நிச்சயமாகவே மனம் சம்மந்தப்பட்ட விடயமாகவே இருக்கும், பெரும்பாலும் இதற்கு அடிப்படையானது பொற்றோர் உணவு சம்மந்தான விடயங்களில் கொண்டுள்ள கோட்பாடுகளும் குழந்தைகளைக் கையாளும் முறைகளுமேயுமாகும், பசியில்லை என்று சொல்லுவதற்கும், உண்ண மறுப்பதற்கும் முக்கிய காரணங்களாக அமைவன, கவன ஈர்ப்பு, எதிர்ப்பு மனப்பான்மை, பகற்கனவு, பயம் பதட்டம், பெற்றோரின் மனோபாவம் போன்றவை ஆகும்.

கவன ஈர்ப்பு என்பது பெற்றோரின் கவனத்தை, உண்ண மறுப்பதின் மூலம் ஈர்க்க எண்ணுவது, அல்லது பெற்றோரையும் மற்றேதரையும் தன்வசப்படுத்த நினைப்பதுமாகும். உண்ண மறுப்பது மறைமுகமாக தனது எதிர்ப்பு மனப்பாண்மையைக் காட்டுவதே ஆகும், இரண்டு வயதில் இருந்து மூன்று வயதிற்கு உட்பட்ட குழந்தைகளிடம் இது மிகவும் சாதாரணம், இதனால் தான் இப்பருவம் எதிர்ப்பு பருவம் என்றும் கூறப்படுகின்றது.

பகற்கனவு என்பது குழந்தை தனியாக அமர்ந்து கொண்டு ஏதாவது ஓன்றைப் பற்றி மிகப் பிரமாதமாக கற்பனையில் மூழ்குவதாகும். பயம் பதட்டம், கவலை அல்லது பெற்றோரின் மனோபாவத்தைப் பொறுத்தும் இது ஏற்படலாம். குழந்தையை கேலிசெய்தல், அதிக அளவில் செல்லம் கொடுத்தல், எதெற்கெடுத்தாலும் பயமுறுத்தல், எதிர்ப்பு தெரிவித்தல், போன்ற காரணங்களால் குழந்தைகளுக்கும் பொற்றோருக்கும் அடிக்கடி சிறுசிறு சண்டை ஏற்படுகின்றது.

எவ்வளவுக்கெவ்வளவு மன இறுக்கமும், உணர்ச்சியும் மிகுந்தவர்களாகப் பெற்றோர்கள் இருக்கிறார்களோ அவ்வளவுக்கவ்வளவு எதிர்ப்பும், உணவு உண்ண மறுக்கும் பழக்கமும் குழந்தைகளிடம் ஏற்படுகின்றது, இத்தகைய சிந்தைகளைப் பெற்றோர்கள் கவனமாகக் கையாள வேண்டும் சரியான நேரத்தில் குழந்தைக்கு உணவளிக்க வேண்டும்.

இது தவிர பிள்ளைக்கு ஏதாவது மனக்கஸ்டமோ, பிரச்சனைகளோ இருப்பின் அவைகளை அறிந்து மனநலவைத்தியரின் துணையோடு பெற்றோர் தீர்த்து வைப்பது நல்லது.

2. அளவுக்கதிகமாகஉண்ணுதல்:
அளவுக்கதிகமாக உண்பதன் காரணம் பல இருந்தாலும் கூட சில சமயங்களில் மனநிலையும் ஒரு காரணமாக அமைகின்றது. சில குழந்தைகள் அன்பையும் ஆதரவையும் பெற்றோரிடமும் மற்றோரிடமும் எதிர்பார்க்கின்றனர். ஆனால் அது கிடைக்காதபோது அதை நிவர்த்தி செய்யவதற்காக தங்களை அறியாமலே அதிகமாக உண்ணுகிறார்கள். உணவானது அன்போடு இணைந்தது. எனவே குழந்தைகள் அதிகமாக உண்ணுவதன் மூலம், அன்பு கிடைக்காத காரணத்தால் ஏற்பட்ட மனக்கொதிப்பைத் தவிர்த்துக் கொள்கின்றன. மிகவும் குண்டான பல பிள்ளைகளை ஆராட்சி பண்ணியதால் இவ் உண்மைகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன, மிகுந்த ஏக்கத்திற்கும், ஏமாற்றத்திற்கு ஆளானதாயும் (கணவனால் நிராகரிக்கப்படுதல்) ஓரே குழந்தையைத் தன்னிடம் வைத்திருப்பின் அதிக உணவை அதற்கு அளித்துவளர்க்க முயல்வதும் பின் குழந்தை அப்பழக்கத்தை விடாமல் கடைப்பிடிப்பதும் ஒரு காரணமாகும்.

ஆகவே குழந்தைகள் உண்பதில் தொல்லை கொடுத்தால், அதன் உண்மையான காரணத்தை என்னவென்று மனநல மருத்துவர் மூலம் கண்டறிந்து அவரது ஆலோசனைப்படி நடக்க முயன்றால் நல்ல பலனை அடையலாம்.

3. உறங்குவதில் தொல்லை:
உறக்கம் மனித வாழ்விற்கு மிகவும் இன்றியமையாதது, பிறந்த குழந்தை சில மாதங்கள் வரை பால் குடிக்கும் நேரம் தவிர பெரும்பாலான பிறநேரங்களில் தூக்கத்திலேயே இருக்கும். ஆனால் வளர்ந்து சிறுவர்கள் ஆன பிறகு தூக்கத்தின் காலஅளவு குறைகின்றது. என்றாலும் கூட வயது வந்தவர்களைவிடச் சிறுவர்களுக்கு உறக்கம் அதிக அளவு தேவைப்படுகின்றது. ஆனால் இதற்குமாறாக சிலசமயம் சிறுவர்கட்குஉறங்குவதில் தொல்லை உண்டாகின்றன. அவைகளில் தூக்கமின்மை, பயங்கரக்கனவுகள், தூக்கத்தில் நடப்பது என்ற மூன்று வகையான தொல்லைகள் முக்கியமானவை.

தூக்கமின்மை:
பெரும்பாலும் பயம், பதட்ட உணர்ச்சி அல்லது கொந்தளிப்புடைய சிறுவர்களுக்கு தூக்கமின்மை ஏற்படுகின்றது. குழந்தை தனக்கு சரியான பாதுகாப்பு இல்லையென உணர்வது, தனிமையில் இருப்பதற்கு பயப்படுதல் போன்றவை சில காரணங்கள் ஆகும். பெற்றோர்கள் குழந்தைகள் தூங்கச்செல்லும் போது அவர்களுக்கு மனதில் சந்தோசத்தையும், தனக்கு பெற்றொர்கள் பாதுகாப்பாக இருக்கிறார்கள் என்ற நம்பிக்கை உணர்வையும் தங்களது அன்பாலும், கவனிப்பாலும் குழந்தைகளுக்கு ஊட்ட வேண்டும். அவ்வாறில்லாமல் பெற்றோர்களின் தேவைக்காக பிள்ளைகளைப் பயமுறுத்தித் தூங்க வைப்பது மனநிலையைப் பாதிப்பதாக அமைந்துவிடும். எனவே குழந்தைகள் தனது விருப்பம் போல் தூங்குவதற்கு ஆதரவளிக்க வேண்டும். தூங்க ஆரம்பிக்கும் போது குழந்தையைத் தட்டிக்கொடுத்து நல்ல கதைகளைச் சொல்லித் தூங்கவைக்க வேண்டும்.

பயங்கரக் கனவுகள்:
குழந்தை தூக்கத்தில் இருக்கும் போது பங்கரக் கனவுகளைக் காண்பதால் திடீரெனக் கதறி அழுகின்றது. பயத்தினால் எழுந்து உட்காருகின்றது. ஆனால் மறுபடியும் சிறிது நேரத்தில் தூங்க ஆரம்பித்து விடுகின்றது. மறுநாள் காலையில் இது பற்றி வினாவினால் இரவில் நடந்த விடயங்கள் குழந்தையின் ஞாபகத்தில் வருவதில்லை இவைகளுக்கெல்லாம் காரணம், குழந்தையின் மனதில் ஏற்படும் பலவகையான உணர்ச்சி மாற்றங்களே, பயங்கரக் கனவுகள் உறங்குவதில் மிகவும் தொல்லை பயப்பனவாகும். பெரும்பாலும் மிகவும் துடிதுடிப்பும், ஆர்வமும், அறிவும் நிறைந்த குழந்தைகட்கு இந் நிலை ஏற்படுகின்றது.

தூக்கத்தில் நடப்பது:
குழந்தைகளிடம் காணப்படும் பலவகைப் பிரச்சனைகளில் இதுவும் ஒன்றாகும், தூக்கத்தில் நடப்பது உறக்கத்தில் ஏற்படும் பெரும் தொல்லையாகும். இது பதினொன்று முதல் பதின்நான்கு வயதிற்குட்பட்ட பிள்ளைகளிடம் காணப்படுகின்றது. இத்தகைய சிறுவர்கள் நன்றாக உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் போது திடீர்ரென படுக்கையைவிட்டு எழுந்து நடக்க ஆரம்பிப்பார்கள். அப்போது அவர்களுடைய சுயஉணர்வு குழம்பி இருக்கிறது. சிறிது தூரம் சென்றபின் திரும்பி வந்து எதுவும் நடக்காதது போல படுக்ககையில் தூங்குவார்கள். இவ்வாறு சென்று திரும்பும் போது ஏதாவது ஒரு பொருளை ஒரிடத்தில் இருந்து எடுத்து இன்னொரு இடத்திற்கு மாற்றுவது அல்லது ஒழுங்குபடுத்துவது போன்ற காரியங்களைச் செய்வார். மறுநாட் காலையில் நடந்த எதுவுமே இவர்கள் நினைவில் இருப்பதில்லை. இது பெரும்பாலும் மிகவும் உணர்ச்சி வசப்படக்கூடிய மனச்சிக்கலை உடைய குழந்தைகளிடம் ஏற்படுகின்றது. மனநோய் மருத்துவரை அணுகி முறைப்படி சிகிச்சை பெற்றுக் கொள்வது மிகவும் முக்கியமாகும்.

4. மனஅழுத்தம்:
குழந்தைகளின் மனஅழுத்தத்தை அதிகமாக்கும் காரணங்கள் பலபல, தங்களுக்கு ஏற்பட்ட மன அழுத்தத்தை ஒங்வொரு குழந்தையும் ஒவ்வொரு விதமாக வெளிப்படுத்துவார்கள். சில குழந்தைகள் முகத்தைத் தூக்கி வைத்துக் கொண்டும் யாருடனும் பேசாமல் உம்மென்று இருப்பார்கள். சில குழந்தைகள் தங்கள் மனஅழுத்தத்தை கோபமாகவும், ஆத்திரமாகவும் வெளிப்படுத்துவர். சில குழந்தைகள் எப்போதும் கவலையோடு காணப்படுவார்கள். இதற்கெல்லாம் பின்வரும் காரணம் இருக்கலாம் என குழந்தை மனநல மருத்துவர்கள் கூறுகின்றனர்.

01. குடும்பத்தில் தொடர்ந்து நடைபெறும் குழப்பங்கள், வாக்குவாதங்கள்
02. பெற்றோர்கள், மற்றும் உறவினர்களுடன் குழந்தைக்கு உறவில் ஏற்படும் விரிசல்
03. நட்பில் உண்டாகும் மனவருத்தம்
04. குடும்பங்கள் பிரிந்துவிடுதல்
05. மிகநெருக்கமானவர்களின் பிரிவு அல்லது செல்லப் பிராணிகளின் இறப்பு
06. பெரிதாக ஏற்படும் இழப்புக்கள், அல்லது அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்திய நிகழ்ச்சிகள்
07. அடிக்கடி ஏற்படும் உடல்நோய் தொற்றுநோய்கள்
08. குழந்தைகளை மற்றவர்கள் தவறாகப் பயன்படுத்தல்.
09. மற்றக் குழந்தைகளின் முரட்டுத்தனம், பிடிவாதம்
10. பள்ளியில் அல்லது வெளிவட்டாரத்தில் தொடர்ந்து எற்படும் தோல்விகள்
11. பெற்றோரைப் பாதிக்கும் மன உணர்வுகள் சிலநேரங்களில் குழந்தையையும் பாதிக்கும்.
12. உட்கொண்ட மருந்துகளினால் ஏற்படும் பக்க விளைவுகள்.

இது போன்ற காரணங்களினால் குழந்தைகள் மனஅழுத்த நோய்க்கு ஆளாகி அவதிப்படுவார்கள். பெற்றோர்கள் மேற்கூறப்பட்ட சூழ்நிலைகளைக் கவனத்தில் எடுப்பது மிகவும் சிறந்தது. சில குழந்தைகளுக்கு இது பரம்பரையாகவும் வரலாம்.

எனவே மன அழுத்தத்தால் பாதிக்கப்பட்ட குழந்தைகளை அவர்களுடன் உரையாடலில் ஈடுபடும் நேரத்தில் அவர்களுடன் சரியான முறையில் தொடர்புகளைப் பேணவேண்டும். அத்தோடு தங்களுக்குத் தேவையான பாதுகாப்பும், உதவியும் கிடைப்பதாக உணர வைக்க வேண்டும்.

நடத்தைக் குறைபாடுகள்:

1. ஒதுங்கிய குழந்தைகள் [Autistic Child]
குழந்தைகளில், சிறுவர்களில் காணப்படும் நடத்தை மாறுபாடுகளில் இதுவும் ஒன்று இந்நோயுற்ற  சிறுவர்கள் எப்பொழுதும் கற்பனை உலகத்திலே சஞ்சரிக்கின்றனர். இந் நிலை மிகவும் அரிதானது ஒரு சில குழந்தைகளுக்கே இது ஏற்படும்.

அறிகுறிகள்
பெரும்பாலும் இந் நிலை இரண்டிலிருந்து மூன்று வயதில் தோன்றும் குழந்தை வளர்ச்சியின்  ஆரம்ப நிலையிலே இவர்கள் மற்ற சிறுவர்களை காட்டிலும் வேறுபட்டிருப்பர். பால் கொடுக்கும் தாயின் முகத்தைகூட பார்ப்பதில்லை. பிறர் வந்து போவதை கவனிப்பதில்லை. மற்றவரது அன்பு ஆதரவு தொடர்பு முதலியவற்றை எதிர் பார்ப்பதுமில்லை. பெற்றோர் யார் என்பதை அறிய ஆர்வம் காட்டுவதும் இல்லை, அபூர்வமாக மிகக் குறைந்த அளவு பேசுவதே இந் நிலைக்காட்பட்ட குழந்தைகளை வேறுபடுத்தி காட்டும் முக்கிய அறிகுறி ஆகும்.

பேசிய ஓர் இரு வார்த்தைகளையும் கிளிப்பிள்ளை போல திரும்ப திரும்ப சொல்வர். ஓசையை  பொறுத்துக்கொள்ள மாட்டார்கள். தாயின் ஓங்கிய குரலை கேட்டாலும் கூட அழுவர். ஆயினும்  ஓசையை பொறுத்தவரையில் ஓரே நிலையில் இவர்கள் இருப்பது இல்லை. சிறு ஒலி கேட்டாலே அழும் இத்தகைய குழந்தைகள் பிறநேரங்களில் அதிர்வேட்டையும் பொறுப்பெடுத்காவதும் உண்டு, சுவரில் தலையை மோதுதல் தானே சுழன்றாடுதல், சாய்ந்தாடுதல் போன்ற செயல்களை மீண்டும், மீண்டும் செய்யுவண்ணம் இருப்பர். இத்தகைய சிறார் கற்கள், சாவிகள், பொம்மைகள், படச்சுருள், காகித கற்கை, கண்ணாடித்துண்டுகள் போன்ற உயிரற்ற பொருட்களில் அதிக ஆர்வம் காட்டுவர். சிரமத்தை பொருட்படுத்தாமல் இவைகளை சேகரித்து சுமந்து திரிவர். ஒரே விதமான நிலமை (sameness) அதாவது அவர்கள் விரும்பும் பொருட்களை எந்த இடத்தில் எப்படி வைத்தார்களோ அதே நிலையில் இருக்க வேண்டும் என்பதில் தீவிர ஆர்வம் காட்டுவர். அந்த நிலையில் இருந்து சிறிது மாறினாலும் கூட இவர்களால் அதை பொறுத்துக்கொள்ள முடியாது. மேசைமீது சாய்து வைக்கப்பட்டிருந்த பொம்மையை யாராவது நிமிர்த்தி வைத்தால் கூட அதை பொறுத்துக்கொள்ளாமல் மீண்டும் பழைய நிலையில் வைக்கும் வரை அழுது அடம் பிடித்து  ஆர்ப்பாட்டம் செய்வார்கள்.

இவர்களிடம் ‘தான்’ என்னும் உணர்வு வளர்வது இல்லை, பிறரிடம் பழகுவதிலும் உறவு  கொண்டாடுவதிலும் சிரமப்படுவர். கண்ணோட்டம், நினைவு, பகுத்துணர்வு (Reasoning) போன்ற அறிவாற்றலில் மிகுந்த குறை இருக்கும். மொழிகற்பதும், மொழி அறிவை வளர்ப்பதும்  இவர்களுக்கு கடினமாக இருக்கும் மேலும் தன்னிலை அற்ற [Self-image] குன்றி இருக்கும்.  இத்தகைய ஒதுங்கிய குழந்தைகளின் நிலை பல சமயங்களில் சிறுவயது மனச்சிதைவு நோய் (childhood schizophrenia) போன்று இருப்பினும் இவ் இரண்டிற்கும் வித்தியாசம் உள்ளது.

மனச்சிதைவு நோய் கொண்ட குழந்தை வெளி உலகில் இருந்து ஒதுங்குகின்றது. ஆனால் ஒதுங்கிய குழந்தையோ (Autistic child ) வெளி உலகிற்கு வருவதே கிடையாது.

நோய்வரக் காரணங்கள்:
பொரும்பாலும் குறிப்பிடத்தக்க மூளை பாதிப்பு அல்லது நேரிடையான பாரம்பரியத்தின்  ஆதிக்கமோ இந் நிலைக்கு காரணம் அவதில்லை, எனினும் கருவுற்றிருக்கும் தாய் கதிர் வீச்சிற்கு [X-ray] உட்படும் போது கருவின் பண்பலகுகள் (Genes) பாதிக்கப்பட்டால் பிறக்கும் குழந்தை இந் நிலைக்கு ஆளாக நேரிடலாம். குழந்தையின் உள்ளம் அறிந்து செயலாற்றாத, அன்பை வெளிப்படுத்தாத பரிவற்ற தாய்களுக்கும் இந்நிலை ஏற்பட முக்கிய காரணமாக அமைகின்றன. ஓன்றை அடைய வேண்டும் என்ற விருப்பத்திற்கும் அதனின்று விலக வேண்டும் என்ற நிர்ப்பந்தத்திற்கும் இடையே வரும் எண்ணம் மோதுதல் (Conflict) காரணமாகவும் இந் நிலை ஏற்படலாம். உணர்விலும் செயலிலும் குறைபாடுகள் குழந்தைக்கு இருப்பின் இந்நிலை ஏற்படும்.

சிகிச்சை முறைகள்
இந் நிலையின் தன்மையை உணர்ந்து அன்பு ஆதரவுடன் இணைந்த நடத்தை மாற்று மருத்துவத்தை ஆரம்பத்திலே அளிப்பது அவசியம், இம் முறையினால் ஏற்படும் சிறு முன்னேற்றங்களை கூட பாராட்டி அக்குழந்தைக்கு பிடித்தமான பொருட்களை கொடுத்து ஊக்கப்படுத்துதல் வேண்டும். இத்தகய முயர்ச்சிகள் குழந்தையின் மனதில் மென்மேலும் முன்னேற்றம் காண ஆர்வத்தை தூண்டும்.

2. வரம்பு மீறிய இயக்கநிலை [Hyperkinetic Reaction]
குழந்தைகளிடம் எப்போதும் காணப்படும் சுறுசுறுப்பு கவனச் சிதறல் வேகம் மிதமிஞ்சிய செயல்கள் முதலியன வரம்பு மீறிய இயக்க நிலை எனப்படும் இவை குழந்தை வளரும் போது  சிறுகசுpறுககுறைந்து சமநிலைப்படுவது இயற்கை. ஆனால் இத்தகைய வரம்புமீறிய இயக்க  நிலை,சில குழந்தைகளிடம் வளர்ந்து சிறுவர்களான பின்பும் நிலைத்திருக்கும். இதுவே பின்னர்  அவர்களை சமூக விரோதியாகவோ மனப்பிணியாளராகவோ மாற்றிவிடுகிறது.

அறிகுறிகள்
இச் சிறுவர்களிடம் அமைதியற்ற தன்மை திடீரென உணர்ச்சிவசப்படுதல் வரம்புமீறி பேசுதல், கவனச் சிதறல் முதலியன அதிகளவில் காணப்படும். வீட்டிலும் வெளியிலும் வகுப்பறையிலும் இவர்கள் மிகவும் தொல்லை தருவார்கள். எனவே இவர்களது செயல்கள் எரிச்சல் ஊட்டுவதாகவும், வகுப்பு நடைபொறுவதை தடை செய்வதாகவும் இருக்கும். கவனக் குறைபாட்டால்,படிப்பிலும் தரப்படும் பணியிலும் திறம் பட செயலாற்ற இவர்களால் இயலாது இதனால் நாளடைவில் இவர்கள் பண்பாடற்ற ஒழுங்கற்ற கெட்டபிள்ளைகள் என பெயர்பெறுகின்றனர். சமூகம் இவர்களது செயல்களை அனுமதிக்காததால் பின்னர் இவர்கள் எதையும் எதிர்ப்பவர்களாக மாறி ஒதுங்கி வாழ்வர். மூளை சிதைவின் அளவை பொறுத்து நரம்பியல் வியாதியின் அறிகுறிகளையும் இவர்களிடம் காணலாம்.

இந்நிலை தோன்றக் காரணங்கள்:
குழந்தை பிறக்குமுன் தாய்க்கு ஏற்படும் பல்வேறு நோய்கள், பிறக்கும் போது குழந்தையின் தலையில் ஏற்படும் காயங்கள், பிறந்தஉடன் குழந்தைக்கு ஏற்படும் சுவாசத்தடை, காமாலை, மூளைக்காய்ச்சல், மனவளர்ச்சி குறைவு, குடும்பம், சுற்றுபுற சூழலின் ஆதிக்கம் இந்நிலை ஏற்பட காரணங்களாக அமைகின்றன.

சிகிச்சை முறைகள்
தக்க மருந்து மாத்திரைகள் மூலம் இச்சிறுவர்களின் வரம்பு மீறிய இயக்க நிலையை கட்டுப்படுத்தலாம். பின பெற்றோருக்கு ஆலோசனை, சூழ்நிலை மாற்றம், மனவழி மருத்துவங்கள் மூலமாகவும் குணப்படுத்தலாம். மேலும் சிறுவர் மனநல ஆலோசனை நிலையங்களில் அளிக்கப்படும் விளையாட்டு வழி மருத்துவம, கதைசெல்லுதல் போன்ற முறைகளிலும் இச்சிறுவர்களை குணப்படுத்தலாம்.

3. ஒதுங்கி இருக்கும் நிலை (Withdrawing Reaction)
துயரமிகு சம்பவம், நெருக்கடியான சூழ்நிலை, கவலை முதலியன ஏற்பட்டால் சிறுவர்கள் சிறிது
ஒதுங்கியிருப்பது இயற்கை. இவை தானாகவே சிறிது காலத்தில் மறைந்துவிடும். ஆனால்
ஒதுங்கியிருக்கும் நிலை தகுந்த காரணம் இன்றி பலமாதக்கணக்கில் நீடித்தால் அது மனனோயின் அறிகுறியாகும். இந் நிலை 5 முதல் 7 வயது வரை கூச்ச சுபாவமுள்ள குழந்தைகளிடமே காணப்படும். மேலும் இவர்கள் எவருடனும் சேராமல் கோழைதனமாக விரைவில் புண்படும் மென்மையான மனதுடையவர்களாக இருப்பர்.

அறிகுறிகள்
கவலைப்படுதல், சூழ்நிலைக்கேற்ப மாறுவதில் மந்த நிலை, புதியசூழ்நிலையில் இருந்து ஒதுங்குதல், எதிர்மறை எண்ணங்கள், எதிலும் விருப்பமற்ற நிலை, தேவையற்ற பணிவு, பகற்கனவு காணுதல், மவுனம் சாதித்தல், குற்றஉணர்வு முதலிய அறிகுறிகள் முக்கியமாக இவர்களிடம் காணப்படும்.

இந் நிலைதோன்ற காரணங்கள்
அளவுக்கு மீறி தண்டிக்கும் பெற்றோர், குறைகூறும் குடும்பத்தினர், ஏழனத்திற்கு ஆளாகும் சூழ்நிலை, தாயின் உடல்நிலைக் குறைவு, தன்மீது பரிவுடன் இருந்தவரின் பிரிவு, தீவிரமான உடல் நோய், பெற்றோரின் நிராகரிப்பு, பள்ளியில், விளையாடும் இடத்தில் பிறரால்
தள்ளிவைக்கப்படுதல் போன்ற காரணங்கள் இந் நிலை ஏற்பட காரணமாக அமையும்.

சிகிச்சை முறை
இச்சிறுவர்களுக்கு பெற்றோரின் கவனிப்பும், அன்பும் மிக அதிகமாக தேவைப்படுகின்றன. பெற்றோரின் விடாமுயற்சியுடன், பொறுமையாக சூழ்நிலைக்கேற்ப நடந்து மிகுந்த ஊக்கம் அளித்தால் இச்சிறுவர்கட்கு நல்லமுறையில் சமூக உறவு கொண்டு சிறுக சிறுக பலவித சமூக நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டு சூழ்நிலையுடன் ஒத்துப்போவதை கற்பர். இது தவிர ஆதரவான மனவழி மருத்துவம், மிகுந்த பலன் தரும் விளையாட்டு வழி மருத்துவம், குழுவழி மருத்துவம் போன்ற இன்னபிற மனநல மருத்துவ முறைகள் பலன் தரும்.

4. மிகுந்த பயம் பதட்ட நிலை (Over Anxious Reaction)
பெரும்பாலும் வயதிற்கேற்ப முதிர்ச்சி அடையாத, தன்னம்பிக்கை அற்ற, சிறுவர்கட்கே இந்நிலை
தோன்றுகின்றது, பிறர் முன்னிலையில் கூச்சமும் எதையும் ஒப்புக்கொள்கிற, நல்ல பெயர் எடுக்க
வேண்டும் என்ற தீவிர ஆர்வமுடைய, சிற விஷயங்களுக்கு கூட கண்ணீர் வடிக்கும் சிறுவர்களே
மிகுந்த பயம் பதட்ட நோயால் பெரிதும் பாதிக்கப்படுகிறார்கள்.

அறிகுறிகள்
பயம், பதட்ட உணர்வு இவர்களிடம் தொடர்ந்திருக்கும். அளவிற்கு அதிகமான இனம் புரியாத
அச்சம், நிம்மதியற்ற தூக்கம் பயங்கரகனவுகள், நெஞ்சு படபடப்பு, நெஞ்சுவலி, அதிக வியர்வை,
தலைச்சுற்றல், வயிற்றுக்கலக்கம், இறுக்கம், குமட்டல், தொண்டையிலும் தலையிலும் பல்வேறு
உணர்வுகளால் இவர்கள் துன்புறுவர். பள்ளிக்குச் செல்ல மறுத்தல், உண்பதில் தொல்லை தருதல் முதலிய அறிகுறிகள்இந் நிலையில் தோன்றும்.

இந்நிலை தோன்றக் காரணங்கள்
தமது எதிர்பார்ப்புகளுக்கேற்ப சமூக அந்தஸ்தை அடையும் வண்ணம் சிறுவனை பெற்றோர்
ஓயாது தொல்லைப்படுத்தல், சிறுவனிடம் அளவுக்கு அதிகமான திறமைகளையும் வெற்றிகளையும் எதிர்பார்த்தல் போன்றன இந் நிலை தோன்ற காரணமாகும்.

சிகிச்சை முறை
இச்சிறுவர் பதட்ட நிலையில் இருக்கும்போது அதை எவ்வித கேலி, கிண்டலோ செய்யாமல்,
அவர்களை ஆதரவுடன் பாராட்டி அவர்களின் வெட்கத்தையும், குற்ற உணர்வையும்
மனப்போராட்டங்களையும் மட்டுப்படுப்படுத்த வேண்டும். இத்தகைய சிறுவர்களின் நிலை சீர்பட
மனவழி மருத்துவம், விளையாட்டுவழி மருத்துவம், பெற்றோருக்கு ஆலோசனை மருந்து
மாத்திரைகள் முதலியன உதவுகின்றன.

5. வீட்டைவிட்டு ஓடும் நிலை (Runaway Reaction)
மனமுதிர்ச்சி அடையாத, கோழைத்தனமான குடும்பத்தில் வேண்டாதவர்கள் என ஓதுக்கப்பட்டதாக எண்ணுகின்ற சிறுவர்கட்கே இந்நிலை ஏற்படுகின்றது. மேலும் நண்பர்களற்றும் தன்னம்பிக்கையின்றியும் இருப்பவர். இவர்களுக்கு திருடும் பழக்கமும் உண்டு. வீட்டை விட்டு வெளியே இராத் தங்குபவர்களாக இவர்கள் இருப்பர். இவர்களுக்கு திருடும் பழக்கமும் உண்டு தன்னைக்காட்டிலும் பலமிக்க சமயத்தினரிடம் ஆதரவு நாடுவர். இவர்கள் அதிகமாக மெலிந்தே காணப்படுவர்.

அறிகுறிகள்.
தனிமையை நாடுதல், எதிலும் ஆர்வமின்மை, வீட்டில் திருடுதல், தன்பாலினத்தாரிடம் இன்பம்
விளைத்தல், பிறரை ஏமாற்றுதல் முதலிய அறிகுறிகள் தப்பியோடும் மனநிலையை காட்டுவனவாகும்.

இந்நிலை தோன்றக் காரணங்கள்
குடும்பத்தில் ஓதுக்கப்பட்டதாக எண்ணுதல், அன்பும் ஆதரவற்ற குடும்பம், கடுமையாக
தண்டிக்கும் பெற்றோரிடமும் மற்றோரிடமும் ஏற்படும் உணர்வு, பெற்றோர் மனதைப் புண்படுத்த
வேண்டுமென்ற மனோபாவம், தன்னம்பிக்கையும் சுயமதிப்பு மற்ற மனநிலை, குடும்பத்தின் ஓரே
பிள்ளை அல்லது பெற்றோர் அற்ற நிலை கல்வியில் ஏற்படும் தொடர்ச்சியான தோல்விகள்
முதலியன வீட்டை விட்டு ஓடும் நிலைக்கு காரணமாகும்.

சிகிச்சை முறைகள்.
இந் நிலைக்கு ஆளான சிறுவரை திருத்த முயல்வதைக் காட்டிலும் முதலில் குடும்பத்தினரின்
குண இயல்புகளை கண்டறிந்து அவற்றில் இருந்த குறைவுகளை களைய வேண்டும்,
இல்லையேல் அத்தகைய சிறுவர்கள் நன்நிலை அடைவது மிகக் கடினம். வீட்டு சூழ்நிலையே
அடிப்படை காரணமாக அமைவதால் அதை மாற்றி அமைக்கவேண்டும். நல்ல சமூக உறவு
ஏற்படும் வகையில் உதவுகின்ற வளர்ப்பு குடும்பங்களில் (Foster home) சேர்த்தல் வேண்டும்
தக்க மருத்துவ வசதியும், படிப்பும் பல திறமைகளை வளர்க்கும் வழிவகைகளை உண்டாக்கி
தருதல் வேண்டும். குழு வழி மருத்துவம், மனமகிழ் மருத்துவம் முதலியன இத்தகய தப்பி ஓடும்
மனநிலையை மாற்ற பெரிதும் உதவுகின்றன.

இசைவின்மைப் பழக்கங்கள்
துன்பம் தரும் சூழ்நிலையில் உணர்ச்சி வசப்படுதலும் அதன் காரணமாகப் பொருத்தாச் செயல்களில் ஈடுபடுதலும் மனித இயல்பு, வாழ்வின் எல்லாப் பருவங்களிலும் ஏற்பட வாய்ப்புண்டு. துன்பச் சூழ்நிலைக்கு வளைந்து தரும் மனப்பாங்கு இருந்தால் அச்சூழ்நிலையின் அழுத்தம் குறையும் போது பொருளாதாரச் செயல்களும் இயல்பாகவே மறைந்துவிடும். ஆனால் சிலரிடம் சூழ்நிலை அழுத்தம் குறைந்தாலும் கூட இப்பொருhச் செயல்கள் மறைய சில வாரமோ அல்லது மாதங்களோ ஆகலாம். நகம் கடித்தல், விரல் சூப்புதல், அடம்பிடித்து ஆர்ப்பாட்டம் செய்தல், சுய இனப் ம் காணுதல், பொன்றவை இசைவின்மைப் பழக்கங்களில் முக்கியமானவை.

நகம் கடித்தல் ;
சிறுவர்களுக்கு சுமார் ஒரு வயதில் ஏற்படும் இப்பழக்கம் பத்து முதல் பன்னிரெண்டு வயது வரை
நீடிக்கும். மன அழுத்தத்தின் வெளிப்பாடாக இது அமைகின்றது. பகைமை, பாதட்டம், பாதுகாப்பின்மை முதலிய உணர்வகளை ஏற்படுத்தும் சூழ்நிலையில் இப்பழக்கம் உருவாகின்றது. மன அழுத்தம் குறைவதற்கு இது வடிகாலாக இருப்பதால் நாளடைவில் இது நிரந்தரப ழக்கமாக மாறிவிடுகின்றது.  எனவே குழந்தைகளுக்கு மனஅழுத்தம் உருவாகும் சூழ்நிலையைப் பொற்றோர்கள் அறிந்து அன்பும், அனுசரனையையும் காட்டி நிதானத்தை கடைப்பிடித்து இப்பழக்கத்தை மாற்ற முயல வேண்டும். ஆவ்வாறின்றி கோபத்துடன் குழந்தையை தண்டித்தால் இப்பழக்கம் மாறாமல் நிலைத்துவிடும். விரல் சூப்புதல். நகங்கடித்தல் போலவே இதுவும் மன அழுத்தத்தைக் குறைக்க உதவும் ஒரு பழக்கம்.

விரல் சூப்புதல் ஒரு வயதில் ஆரம்பித்த போதும் 3 முதல் 5வயது வரை தொடரலாம். ஐந்து வயதிற்கு மேலும் தொடர்ந்தால் குழந்தையின் மன வளர்ச்சிக் குறையை அது காட்டுகின்றது. தாய்ப்பால் அருந்தும் வாய்ப்பற்ற குழந்தைகள், பால்குடி மறக்காத குழந்தைகள், சவழைக்குழந்தைகள், நிராகரிக்கப்பட்ட குழந்தைகள் போன்றோறிடம் இப்பழக்கம் ஏற்படுகின்றது. அதுமட்டுமன்றி தவறான பாலூட்டுமுறைகள் தாயின் பதட்டநிலை, தவறான குழந்தை பராமரிப்பு முதலியன இப்பழக்கம் ஏற்பட அடி கோலுகின்றன. இப்பழக்கத்தை மாற்றுவதற்காக விரலில் கசப்பான பொருளை தடவுதல். தண்டிப்பதும், தண்டிப்தும் தவறாகும். குழந்தையின் மனநிலை அறிந்து பெற்றோர்கள் பக்குவமாகவும் அன்புடனும் ஆதரவுடனும் நடந்து அதனை மாற்ற முயலவேண்டும். இவை தவிர அடம்பிடித்து ஆர்ப்பாட்டம் செய்தல், சுயஇன்பம் காணுதல், பொருடகள் உடைத்தல் போன்றவையும் இசைவின்மை பழக்கங்களே ஆகும். இவைகளுக்கும்
அடிப்படை காரணங்களை மனநல மருத்துவரின் உதவியோடு கண்டறிந்து குணப்படுத்த முயலவேண்டும்.

மேலும் குழந்தைகளுக்கு நரம்புத்தாளர்ச்சி நோய்களான அச்சநோய் ஆட்டிப்படைக்கும் எண்ணங்கள் செயல்கள் பயம், பதட்டம், கிஸ்டீரியா, மனதளர்ச்சி போன்றவைகளும் முதிர்மன நோயான மனசிதைவு நோயும் (Childhood Schizophrenia) வரவாய்ப்புண்டு.

உசாத்துணை நூல்கள்

1. மனநோயும் இன்றைய மருத்துவமும் : டாக்டர் ஓ. சோமசுந்தரம், டாக்டர் தி. ராமகிருஷ்ணன்,

2. உளவியல் மருத்துவம்.