நிலா முற்றத்தில் வீழ்ந்த எச்சம்
இலையான்கள்
தூக்க முயலுமளவிற்கு
நெத்தாகிவிட்டேன் நான்
ஒரு வன்மப்புணர்ச்சியின்
துப்பல் நான்
பிணமாவதற்கு முந்தைய
கடைசிக் கதறல் நான் – ஆம்
நிலா முற்றத்தில் வீழ்ந்த
எச்சம் நான்,!
பட்டினியின் பிரியக் காதலி!
தேவாமிர்தங்களில்லை
எனது தேடல்
பாதையில் கிடக்கும்
பழைய ரொட்டியே
எனது தேடல்
பேரழிவுகளில் வீழும்
பிணங்கள் புண்ணியம்
செய்தவை
நான் நரகத்தில்
கிடைக்கக்கூடிய
கொடிய தண்டனையின் நகல்
மனிதம் மனிதத்தை
விழுங்கும் காலத்தில்
சபிக்கப்பட்ட
அகலிகை நான் ஆனால்
என் விமோட்சத்திற்காக
எந்த பொற்பாதங்களையும்
அவன் அனுப்பவில்லையே !
பரிதாபத்தின் குறியீடாய்
என் தேகம் !
புண்ணியவான்களே என்மேல்
அனுதாபிக்க உங்கள்
மனம் இடமளித்தால்
என் திருவோட்டில்
மரணத்தை இட்டுச்
செல்லுங்கள்
காலம் என் பருவத்தை
பூக்கவைக்க முன்னர்
நான் இறந்தாகவேண்டும்
காமக்கழுகுகள்
வன்புணர்தலில்
இன்னொரு பிள்ளையை
என் போன்று ஆக்குதலில்
பிரியமில்லை
எனக்கு
நான் சிதைக்கப்பட்ட
பெண்மையின் எச்சமாகாலாம்
ஆனால் என் பெண்மை
வறுமையில் எரியும்
நெருப்பு
நன்றி.
நூல் – ஒரு வேள்வி ஆட்டின் விண்ணப்பம்.
-அனாதியன்
